سازگاری دین و دموکراسی
43 بازدید
محل نشر:
بازتاب اندیشه » بهمن 1386 - شماره 94 » (7 صفحه - از 37 تا 43)
نقش:
مصاحبه شونده
وضعیت چاپ :
چاپ شده
نحوه تهیه :
فردی
زبان :
فارسی
چکیده: آقاى آقاجرى معتقد است دموکراسى به معناى مصطلح امروزى نمىتواند با فقه سنتى سازگارى داشته باشد. اما اگر منظور دموکراسى درون دینى باشد، این امکان وجود دارد. وى سپس به این موضوع مىپردازد که چگونه مىتوان در کنار واقعیت امت اسلام سخن از حکومت اسلامى براساس دموکراسى گفت؟
دموکراسى در یک تعریف ساده و ابتدایى به حاکمیت مردم تعبیر مىشود و مراد از دموکراسى سیاسى، حاکمیت مردم بر سرنوشت سیاسى خود است. همچنان که در تعریف کلاسیک دموکراسى گفتهاند: «حکومت مردم به وسیله مردم براى مردم.» هر چند مقصود ما از دموکراسى همان دموکراسى سیاسى است، زیرا دموکراسى ابعاد مختلى از جمله دموکراسى اقتصادى، اجتماعى و... دارد. هر زمان که از حاکمیت مردم سخن مىگوییم از حاکمیت انسان سخن گفتهایم، زیرا دموکراسى به حاکمیت انسان بازگشت پیدا مىکند و در واقع در سطح عمیق و بنیادى دموکراسى با مفهوم حاکمیت ارتباط دارد و حاکمیت با سوژه خود مختار و خودفرمان و آزاد انسانى رابطه دارد و حاکمیت با مساله مشروعیت سیاسى ارتباط لاینفکى پیدا مىکند. پس دموکراسى با حاکمیت مردم، انسان و مشروعیت سیاسى برخاسته از مردم مرتبط است. مردم و انسان در اینجا به معنى شهروند است. با این تعریف مبنایى براى یک دموکراسى تمام عیار تأسیس مىکنیم..